Η 8η Μαρτίου είναι μια ημερομηνία ταυτισμένη με τις γυναίκες. Βέβαια, στις σημερινές συνθήκες όλο και λιγότερες γυναίκες την θυμούνται, όλο και λιγότερες γιορτάζουν, όλο και λιγότερες ενδιαφέρονται για το πώς προέκυψε αυτός το εορτασμός.
Πόσες γνωρίζουν ότι όλα ξεκίνησαν στις 8 Μαρτίου του 1857 όταν εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη οργάνωσαν μια μεγάλη διαμαρτυρία για να ζητήσουν καλύτερες συνθήκες εργασίας;
Ότι η πρώτη διεθνής ημέρα της γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή;
Ότι μέσα στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο σείστηκε η Ευρώπη από διαδηλώσεις γυναικών, με τις οποίες ζητούσαν ίσα δικαιώματα, δικαίωμα ψήφου και ειρήνη;
Ότι από το 1975 η γιορτή αυτή διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, τιμώντας τον αγώνα του φεμινιστικού κινήματος για την καταπολέμηση των ανισοτήτων στην εργασία, στις ευκαιρίες καριέρας, στις απολαβές, στην αντιμετώπιση των γυναικών από την κοινωνία και το Κράτος κλπ;
Σήμερα, για πολλές από εμάς, η σημερινή ημέρα δεν σημαίνει τίποτα περισσότερο από μια ακόμα ευκαιρία εμπορευματικής εκμετάλλευσης αγώνων και προσπαθειών πολλών δεκαετιών.
Γιατί τα προβλήματα των ανισοτήτων παραμένουν. Και εκμετάλλευση υπάρχει και παρενόχληση στον χώρο εργασίας και εμπόδια στην επαγγελματική ανέλιξη και καταξίωση μιας γυναίκας στον χώρο εργασίας της. Και φυσικά, ακόμα περισσότερα εμπόδια στην προσωπική και οικογενειακή μας ζωή, καθώς το ολοένα και αυξανόμενο μερίδιο της γυναίκας στην οικονομική αλυσίδα δεν σημαίνει ότι είναι και ίσος εταίρος στην κοινωνία, ούτε ότι το κοινωνικό μοντέλο της οικογένειας έχει αλλάξει, ούτε ότι οι προκαταλήψεις αιώνων έχουν εξαλειφθεί.
Για παράδειγμα στον χώρο της πολιτικής, η γυναίκα που θέλει να συμμετάσχει στα κοινά και να προσφέρει, είναι συχνά αντικείμενο ιδεοληψιών και αρνητισμού, ακόμα και κοινωνικού ρατσισμού, που της στερεί τη δυνατότητα να εκτιμηθεί και η προσπάθεια της και το ήθος της και οι ικανότητες της.
Ιδίως σήμερα, που τα οικονομικά προβλήματα στην χώρα μας και το εργασιακό περιβάλλον επιδεινώνονται, οι γυναίκες έχουμε ακόμα μεγαλύτερο κομμάτι στην ανασφάλεια, στην ταλαιπωρία, στον αγώνα για ένα καλύτερο μέλλον και στην προσπάθεια να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας με αξιοπρέπεια και υπευθυνότητα.
Όπως λένε και οι αγγλοσάξωνες… «it’s a men’s world»!!!!! Και σε αυτό το δύσκολο και απαιτητικό περιβάλλον, οι γυναίκες της Ελλάδας, οι γυναίκες της Ευρώπης, οι γυναίκες του κόσμου δίνουμε ένα μεγάλο αγώνα για να μην μένουν τα ατομικά δικαιώματα στα χαρτιά και να κάνουμε τη λέξη «ισότητα» να έχει νόημα….
Εύχομαι λοιπόν, χρόνια πολλά σε όλες μας! Και κυρίως, καλή δύναμη και καλό κουράγιο στην προσπάθεια μας να επιβιώσουμε σε δύσκολες εποχές, να αντέξουμε τις πιέσεις πανταχόθεν, να διεκδικούμε τα δικαιώματα μας –τα οποία καθόλου αυτονόητα δεν είναι- και να απαιτούμε από την κοινωνία και την Πολιτεία να αναγνωρίζεται η αξία μας ως σύζυγοι, ως μητέρες και ως επαγγελματίες! Να είμαστε όλες καλά!
Κατερίνα Φαρμάκη
Βουλευτής Κορινθίας - ΠΑΣΟΚ
0 ΣΧΟΛΙΑ