Ξέρει ότι τον θυμούνται συνήθως λίγο πριν από τις εκλογές και τους ξεχνούν αμέσως μετά. Και αυτό το φαινόμενο είναι συνηθισμένο στους παλαιότερους πολιτικούς που έχουν συγκεκριμένο τρόπο παρουσίας και δράσης.
Η Κατερίνα Φαρμάκη το 2007 όταν μιλούσε στα χωριά της Κορινθίας κοίταζε στα μάτια τους πολίτες και τους μιλούσε από την καρδιά της.
Δεν ήταν η επαγγελματίας πολιτικός να κάνει λογοπαίγνια και να εξαπολύει σοφιστείες για να τους εντυπωσιάσει.
Δωρικά λιτή, επαναλάμβανε μονότονα μερικές λέξεις που ζητούσε να τις θυμούνται. Έλεγε στους Κορίνθιους: «Θα με ξαναδείτε και μετά τις εκλογές, δεν θα σας εγκαταλείψω ποτέ»
Και η Κατερίνα κράτησε την υπόσχεσή της.
Από την άλλη μέρα των εκλογών του 2007, δεν έλειψε ούτε μία μέρα από τα μικρά και τα μεγάλα γεγονότα της Κορινθίας.
Πήγε στα χωριά και ξαναπήγε.
Έζησε από κοντά τα προβλήματα. Και αυτά που έφταναν στο νομαρχιακό συμβούλιο αλλά και όσα η ίδια αφουγκραζόταν. Ήταν παρούσα, στις χαρές και στις λύπες.
Αλλά και οι Κορίνθιοι δεν το ξέχασαν αυτό. Το θυμούνται πολύ καλά.
Αυτές τις μέρες όπου πάει να μιλήσει η Κατερίνα την υποδέχεται όλο το χωριό.
Τα καφενεία είναι γεμάτα και οι πολίτες με ενθουσιασμό της ανταποδίδουν τον χαιρετισμό.
Νέοι και ηλικιωμένοι την περιμένουν με χαρά για να την ακούσουν αλλά και για να της πουν:
«Εσύ δεν μας ξέχασες και δύο χρόνια σε είδαμε πολλές φορές στα χωριά μας, γι' αυτό και τώρα σου λένε ότι ήρθε η σειρά σου να μπεις στην Βουλή το αξίζεις».
Να σημειώσουμε ότι η Κατερίνα Φαρμάκη μιλά σε γεμάτα καφενεία και οι συγκεντρώσεις της δημιουργούν πολιτικό γεγονός στα χωριά που επισκέπτεται.
Πολλοί νομίζουν ότι την ιστορία γράφουν μόνοι τους οι ηγέτες η Κατερίνα όμως επιμένει ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου είναι ένας ικανός, σύγχρονος και ΑΞΙΟΣ ηγέτης και είναι τιμή που τον έχουμε αρχηγό μας αλλά μία κοινωνία, αλλάζει μόνο όταν όλοι μαζί προσπαθήσουμε.
Ιστορία μπορεί να γράψει ο αγρότης στο χωράφι του, ο νέος επιστήμονας στην έρευνά του. Ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας μπορεί να γράψει ιστορία στο μαγαζί του, η γυναίκα στην δουλειά της, ο υπάλληλος στο Δημόσιο, ο μετανάστης στην οικοδομή, ο καθηγητής στο πανεπιστήμιό του, ο δάσκαλος στην γειτονιά του, το άτομο με αναπηρία με την προσπάθειά του. Η νοσοκόμα στο κέντρο υγείας μπορεί να γράψει ιστορία.
Αλλά εκεί που κυριολεκτικά γίνεται χαμός είναι ότι η βέβαιη βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κλείνει τις ομιλίες της λέγοντας:
Ήρθε η ώρα να σημάνουμε εγερτήριο όλων των δημιουργικών δυνάμεων του τόπου, που διψάνε να ξαναδούν αυτή τη χώρα να προοδεύει και να πρωταγωνιστεί. Και ήρθε η ώρα να μιλήσουμε στο γείτονά μας, τον απογοητευμένο ψηφοφόρο της Ν.Δ. και να του πούμε: «είτε ψηφίσεις, είτε δεν ψηφίσεις ΠΑΣΟΚ, εμείς θα παλέψουμε να σε κάνουμε περήφανο. Περήφανο για την κυβέρνησή σου. Περήφανο για την Ελλάδα. Περήφανο για το μέλλον των παιδιών μας.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
0 ΣΧΟΛΙΑ