Για όσους αναπνεύσαμε εκείνες τις αξέχαστες ημέρες την οσμή της ελευθερίας, της δημοκρατίας και του αγώνα, για όσους βαδίσαμε με ενθουσιασμό σε μια πορεία κόντρα στο ρεύμα, για όσους πιστέψαμε ότι μόνο με την αντίσταση «θα γυρίσει ο ήλιος», ο εορτασμός του Πολυτεχνείου δεν αποτελεί εθιμοτυπική κατάθεση στεφάνων, αλλά πολιτική ουσία και τρόπο ζωής.
Από την αντίσταση των φοιτητών και γενικά της νεολαίας στην καταπίεση της Χούντας, ξεπήδησαν αγωνιστές και διαμορφώθηκαν πολιτικά κινήματα, όπως το ΠΑΣΟΚ, ενώ επηρεάστηκε βαθιά η ελληνική κοινωνία, που άρχισε να ονειρεύεται και να ελπίζει πως η δημοκρατία μπορεί να ανθήσει και στον τόπο μας.
Όμως, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι η γενιά του Πολυτεχνείου δεν είναι αμέτοχη στην μετέπειτα παρακμή των αξιών, τις οποίες και είχε υπερασπιστεί. Ορισμένοι έχασαν το νόημα της θυσίας και αλλοτριώθηκαν από την απατηλή λάμψη της εξουσίας. Η πίστη στα συνθήματα για ισονομία, ισοπολιτεία, παιδεία, ψωμί για όλους και ελευθερία διασαλεύτηκε από τον βίο εκείνων που ξέχασαν ότι η εξουσία είναι περαστική, οι αξίες όμως είναι παντοτινές. Αλλά και από τις πρακτικές εκείνων που ξέχασαν ότι οι αγώνες γίνονται με προσωπικό κόστος και κατάθεση ψυχής και όχι ένοπλα με τυφλά χτυπήματα κατά των πολιτών.
Προσωπικά πιστεύω απόλυτα ότι το μεγάλο όφελος εκείνης της ταραγμένης εποχής είναι η πίστη μας στη νεολαία. Σε μια νεολαία πολιτικά ενεργή, προβληματισμένη, συμμετοχική, ενημερωμένη, «ψαγμένη» όπως θα λέγαμε σήμερα… Οι νέοι μας αποτελούν το ζωντανό και υγιές κύτταρο μιας κοινωνίας, που όμως σήμερα τους καταδικάζει στον συμβιβασμό, στην ανοχή και στη μιζέρια.
Στο πλαίσιο αυτό, το επίμονο και διαχρονικό αίτημα για την αναμόρφωση του εκπαιδευτικού μας συστήματος ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες μιας σύγχρονης κοινωνίας και μιας προοδευτικής νεολαίας με άπειρα ερεθίσματα και ικανότητες, που συνιστούσε τότε κυρίαρχο πολιτικό διακύβευμα, σήμερα αποτελεί την κορυφαία πρόκληση του πολιτικού μας συστήματος.
Η μόδα του «απολιτίκ» τελείωσε. Σε παγκόσμιο επίπεδο, νέοι, δραστήριοι άνθρωποι διαμαρτύρονται καθημερινά για τα κακώς κείμενα των χωρών τους. Στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διαμορφώνεται ένα ευρύτατο πεδίο δραστηριοποίησης μη κυβερνητικών οργανώσεων, που εκφράζουν αγωνία για το περιβάλλον, την ανεργία, τα δικαιώματα των μεταναστών, την προστασία των κοινωνικών δομών πρόνοιας, τη διαμόρφωση των προτεραιοτήτων του μέλλοντος.
Στην χώρα μας υπάρχει πεδίο δόξης λαμπρό για αγώνες και διεκδικήσεις, για συμμετοχή στις δημοκρατικές διαδικασίες, για δράση, για αμφισβήτηση, για μια ειρηνική επανάσταση. Η γενιά των 700 ευρώ οφείλει να ανατρέψει την ανασφάλιστη εργασία, την ανεργία, την παιδεία για τους λίγους, την ταξική μας κοινωνία που αγνοεί τον φτωχό και τον αδύναμο.
Μπροστά στα μεγάλα τοπικά προβλήματα του νομού μας, η νεολαία της Κορινθίας έχει χρέος να αφυπνίσει συνειδήσεις με την συμμετοχή της και με καινοτόμες προτάσεις. Οι καιροί απαιτούν αλλαγές παντού, ρηξικέλευθες τομές και νέο αέρα. Δεν έχουν χώρο τα παρωχημένα συνθήματα και οι πρακτικές των ημετέρων, των κουμπάρων και των βολεμένων. Εσείς πρώτοι πρέπει να αντισταθείτε στη λογική του Μαυρογιαλούρου, που έχει παγώσει την ανάπτυξη και έχει μαραζώσει την τοπική κοινωνία.
Αυτή είναι η κληρονομιά του Πολυτεχνείου. Δώστε χώρο στη νεολαία να εκφραστεί. Δώστε της σκοπό να αγωνιστεί. Δώστε της ελπίδα να πιστέψει.
0 ΣΧΟΛΙΑ