Σήμερα την έχουν επικυρώσει 191 κράτη, εκτός των ΗΠΑ και της Σομαλίας, και τα 54 άρθρα της καλύπτουν όλα τα δικαιώματα των παιδιών: το δικαίωμα της Επιβίωσης, της Ανάπτυξης, της Προστασίας και της Συμμετοχής.
Εντούτοις, παρά τις διεθνείς διακηρύξεις εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο εξακολουθούν να υποφέρουν από τη φτώχεια, να στερούνται της βασικής σχολικής εκπαίδευσης, να υφίστανται τις συνέπειες πολέμων, βάναυσης συμπεριφοράς και εκμετάλλευσης.
Ειδικότερα:
• 8,8 εκατ. παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο από πείνα και ασθένειες.
• σχεδόν 200 εκατ. παιδιά είναι καχεκτικά εξαιτίας χρόνιου υποσιτισμού.
• 101 εκατ. παιδιά δεν πηγαίνουν σχολείο.
• πάνω από μισό δισ. παιδιά ζουν με λιγότερο από ένα δολάριο τη μέρα.
• 1,2 εκατ. παιδιά κάθε χρόνο πέφτουν θύματα παράνομης εμπορίας και διακίνησης.
• 150 εκατ. παιδιά 5 - 14 ετών εμπλέκονται στην παιδική εργασία.
• Στην Ελλάδα υπολογίζεται σε 12,4% το ποσοστό των παιδιών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας, σε 2% το ποσοστό των παιδιών που γίνονται θύματα σοβαρών μορφών κακοποίησης μέσα στην οικογένεια και σε 7% το ποσοστό των μαθητών που διακόπτει την παρακολούθηση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης.
Αν και έχουν πραγματοποιηθεί πολλά βήματα στην βελτίωση της ζωής των παιδιών ανά τον κόσμο, η φτώχεια και η εξαθλίωση εξακολουθούν να μαστίζουν εκατομμύρια παιδιά, ακόμα και στη χώρα μας.
Την ώρα που ο παραγόμενος πλούτος αυξάνεται, η επιστήμη και η τεχνολογία εξελίσσονται, οι εκθέσεις διεθνών οργανισμών πιστοποιούν μια πραγματικότητα που αφορά όλους μας: τα παιδιά αποτελούν τα πλέον εύκολα θύματα μιας άδικης κοινωνίας εξαιτίας της αδιαφορίας του κράτους και των ελλιπών κοινωνικών δομών.
Σύμφωνα με την έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη για την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού στη χώρα μας, διαπιστώνεται ότι απαιτείται η ολοένα και μεγαλύτερη εγρήγορση της Ελληνικής Πολιτείας ώστε να διασφαλίσει τα δικαιώματα των παιδιών και διατυπώνονται συγκεκριμένες προτάσεις:
• Ενίσχυση του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου για την προστασία των παιδιών από την ενδοοικογενειακή βία
• Ανάληψη δράσεων για την ευαισθητοποίηση των γονέων κατά της σωματικής τιμωρίας
• Θέσπιση ενός νομοθετικά κατοχυρωμένου εθνικού προνοιακού συστήματος για την προστασία του παιδιού και της οικογένειας
• Ανάθεση συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων στην τοπική αυτοδιοίκηση για την παροχή προνοιακών υπηρεσιών και την παρέμβαση σε θέματα παιδικής προστασίας από τη βία
• Δημιουργία ενός συστήματος υποστήριξης όλων των εκπαιδευτικών μονάδων από ειδικούς επαγγελματίες ψυχικής υγείας και πρόνοιας για την στήριξη μαθητών -θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας
• Δημιουργία υποστηρικτικών δομών στην εκπαίδευση για την συγκράτηση του μαθητικού πληθυσμού, για την στήριξη των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και για την ένταξη των αλλοδαπών μαθητών στο εκπαιδευτικό σύστημα
• Ενίσχυση της Επιθεώρησης Εργασίας για τον έλεγχο της παράνομης παιδικής εργασίας
• Χρηματοδότηση των ιδρυμάτων παιδικής προστασίας και δημιουργία ειδικών στεγών προστατευτικής φιλοξενίας για εφήβους
• Ενεργοποίηση του ν.2447/1996 για τον θεσμό της αναδοχής, που αφορά στην εναλλακτική φροντίδα και περίθαλψη παιδιών που χρειάζεται να απομακρυνθούν προσωρινά από το οικογενειακό τους περιβάλλον
Είναι φανερό ότι δεν έχουμε εξαντλήσει τις πρωτοβουλίες που μια κοινωνία δικαίου οφείλει να αναλάβει για την προστασία του φυτωρίου της.
Θα ήθελα να σταθώ ιδιαίτερα στα δικαιώματα των παιδιών Ρομά, τα οποία παραβιάζονται συστηματικά. Η εκπαίδευση τους, ιδίως όσων διαμένουν σε καταυλισμούς, υστερεί σημαντικά, ενώ είναι μεγάλος ο αριθμός αυτών που δεν εγγράφεται ποτέ στο σχολείο ή παρακολουθεί για ελάχιστο χρονικό διάστημα είναι εντυπωσιακός. Τα παιδιά Ρομά τίθενται στο κοινωνικό περιθώριο και υφίστανται διακρίσεις, ενώ η Ελληνική Πολιτεία δείχνει να μην μπορεί να ανταποκριθεί στην ανάγκη χρηματοδότησης και ενίσχυσης των απαραίτητων προνοιακών δομών για την κοινωνική και οικονομική τους ένταξη. Στην Κορινθία, γνωρίζουμε το πρόβλημα όπως έχει διαμορφωθεί σε συγκεκριμένους οικισμούς του νομού μας, όπου και οι πλέον ανάλγητοι διαπιστώνουν ότι αυτά τα παιδιά διαβιούν σε συνθήκες εξαθλίωσης και πλήρους εγκατάλειψης.
Τα παιδιά του κόσμου δεν γιορτάζουν μια μέρα…Γιορτάζουν όλες τις ημέρες του χρόνου! Η Παγκόσμια ημέρα του παιδιού πρέπει να είναι μονάχα η αφορμή για έναν γόνιμο και ουσιαστικό προβληματισμό όλων μας, αρμόδιων φορέων και πολιτών, για τις ευθύνες μας απέναντι στα παιδιά μας.
Ας είναι η φετινή επέτειος η απαρχή για άμεσες αποφάσεις και ενεργή δραστηριοποίηση τόσο της Πολιτείας όσο και των εθελοντικών μη κυβερνητικών οργανώσεων στην κατεύθυνση της προστασίας της παιδικής ψυχής. Είναι ευθύνη όλων μας.
Της Αικατερίνης Φαρμάκη – Γκέκη
Βουλευτού ΠΑΣΟΚ Νομού Κορινθίας
0 ΣΧΟΛΙΑ