Η γη αποτελεί το πεδίο που ο άνθρωπος δραστηριοποιείται και αναπτύσσεται. Δυστυχώς, τα ακραία κλιματικά φαινόμενα που αυξάνονται στην εποχή μας, αλλά και η ανθρώπινη απροσεξία και επιπολαιότητα μετατρέπουν όλο και περισσότερα εύφορα εδάφη σε έρημο. Σε αυτήν την μαραζωμένη γη, είναι αφιερωμένη η 17η Ιουνίου… Για να μας θυμίζει ότι η ερημοποίηση της γης έχει ως συνέπειες την εξαφάνιση της χλωρίδας και της πανίδας, ανυπολόγιστη απώλεια στο γεωργικό και κτηνοτροφικό εισόδημα, αλλά και τη ραγδαία χειροτέρευση του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής.
Σήμερα το φαινόμενο πλήττει σοβαρά πάνω από 100 χώρες στον κόσμο, προκαλώντας εξάντληση των διαθέσιμων αποθεμάτων νερού, διάβρωση και κατολίσθηση των εδαφών και πλημμύρες.
Αλλά και στην Ελλάδα το ένα τρίτο των εδαφών κινδυνεύει σοβαρά από ερημοποίηση. Σε αυτό έχουν συμβάλλει σε υπερθετικό βαθμό και οι καταστροφικές πυρκαγιές που κάθε καλοκαίρι κατατρώνε τα ελληνικά δάση, αλλά και η ανυπαρξία κατάλληλων έργων για την διαχείριση των υδάτινων πόρων από τις βροχοπτώσεις και τις χιονοπτώσεις, έτσι ώστε να μην χάνονται άσκοπα τεράστιες ποσότητες νερού.
Συνεπώς, δεν φτάνει μόνο να διακηρύσσουμε ότι η χώρα μας είναι μια από τις 200 χώρες που συμμετέχουν στις διεθνείς προσπάθειες καταπολέμησης αυτού του φαινομένου μέσω του ΟΗΕ.
Πρέπει και να συνειδητοποιήσουμε ότι η ερημοποίηση αποτελεί μια αυξανόμενη απειλή για την εθνική και περιφερειακή μας σταθερότητα.
Αν μη τι άλλο, χρειάζεται αναθεώρηση των γεωργικών πρακτικών μας καθώς και του τρόπου διαχείρισης των υδάτινων πόρων μας. Πιο αποτελεσματική χρήση του νερού και οικονομική στήριξη της βιώσιμης γεωργίας. Αλλαγή των παγκόσμιων προτύπων παραγωγής και κατανάλωσης. Μείωση των ρύπων του θερμοκηπίου μέσω των ΑΠΕ και της εξοικονόμησης ενέργειας με κάθε τρόπο. Και άλλα πολλά… που ευτυχώς, φαίνεται ότι έχει συνειδητοποιήσει η Πολιτεία σήμερα καθώς οι νομοθετικές προσπάθειες και η κινητικότητα του Υπουργείου Περιβάλλοντος είναι διαρκείς σε αυτήν την κατεύθυνση.
Τελικά, αυτό που μένει είναι ο έμπρακτος σεβασμός μας στη γη που μας θρέφει. Αν η γη σταματήσει να παράγει και δεν μπορεί να συγκρατήσει την βλάστηση, ο άνθρωπος δεν μπορεί να έχει μέλλον. Δεν είναι μόνο η γεωργία, δεν είναι μόνο οι υδροβιότοποι και τα οικοσυστήματα… Είναι συνολικά η ποιότητα ζωής που μπορούμε και πρέπει να κατακτήσουμε, με ευρύτερο σχεδιασμό, συγκεκριμένες αποφάσεις και συντονισμένες «πράσινες» παρεμβάσεις. Για να μπορέσουμε να βγάλουμε τη χώρα μας και από αυτήν την «κόκκινη γραμμή» κινδύνου.
Κατερίνα Φαρμάκη – Γκέκη
Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Ν.Κορινθίας
0 ΣΧΟΛΙΑ